دکتر “منگ چوان لای”، نویسنده اصلی مطالعه از دانشگاه تورنتو کانادا، درباره این موضوع اظهار نمود: “وجود بیماریهای روانپزشکی به طور قابل توجهی به عنوان یک عامل افزایش این خطرها محسوب میشود.”
در یک بیانیه خبری، او افزود: “ما میدانیم که هنگامی که افراد به حمایتها و خدمات بهداشت روانی مناسب دسترسی داشته باشند، میتوانیم از بسیاری از موارد خودآزاری و رویدادهای مرتبط با خودکشی جلوگیری کنیم. این امر برای افراد مبتلا به اوتیسم بسیار حائز اهمیت است.”
بر اساس جنسیت، زنان مبتلا به اوتیسم در این مطالعه ۸۳ درصد بیشتر در معرض خطر آسیب به خود بودند، در حالی که مردان ۴۷ درصد بیشتر در معرض خطر آسیب رساندن به خود بودند.
این تحقیق همچنین نشان داد که برای مرگهای ناشی از خودکشی، زنان مبتلا به اوتیسم ۹۸ درصد و مردان مبتلا به اوتیسم ۳۴ درصد با خطر بیشتری روبرو بودند.
این مطالعه همچنین نشان داد که یک چهارم از جوانان مبتلا به اوتیسم افکار خودکشی را تجربه میکنند و ۸.۳ درصد اقدام به خودکشی میکنند.
اوتیسم به طیف گستردهای از شرایط اشاره دارد که با چالش در مهارتهای اجتماعی، رفتارهای تکراری، گفتار و ارتباطات غیرکلامی مشخص میشود.
