فرزندپروری کودکان با تشخیص اختلال بیش‌فعالی
فرزندپروری کودکان با تشخیص اختلال بیش‌فعالی
انجمن علمی دانشجویی روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی و علوم تربیتی با همکاری دفتر مهارت‌افزایی دانشگاه دانشگاه علامه طباطبایی، انجمن علمی مشاوره دانشگاه‌های شهید بهشتی، الزهرا و علوم تربیتی خوارزمی، کارگاه «فرزندپروری کودکان با تشخیص اختلال بیش‌فعالی» را برگزار می‌کند.

انجمن علمی دانشجویی روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی و علوم تربیتی با همکاری دفتر مهارت‌افزایی دانشگاه دانشگاه علامه طباطبایی، انجمن علمی مشاوره دانشگاه‌های شهید بهشتی، الزهرا و علوم تربیتی خوارزمی، کارگاه «فرزندپروری کودکان با تشخیص اختلال بیش‌فعالی» را برگزار می‌کند.

این کارگاه ۲۱ مهر ماه از ساعت ۱۳ الی ۱۸، با تدریس دکتر زهرا امین‌آبادی ـ درمانگر و روانشناس کودک و نوجوان برگزار می‌شود.

«آشنایی با رفتارهای ناشی از بیش‌فعالی»، «راهبردهای خانواده‌محور مهار بیش‌فعالی»، «اهمیت آموزش خانواده در تربیت کودک با بیش‌فعالی»، «مروری بر برنامه‌های فرزندپروری کودکان با بیش‌فعالی» و «کاربست تکنیک‌های تربیتی برای کودکان با بیش‌فعالی» از جمله موضوعات و سرفصل‌هایی است که در این برنامه ارائه خواهد شد.

علاقه‌مندان می‌توانند جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر با شناسه ExCh_Psychology_atu@ در ارتباط باشند.

اختلال بیش‌فعالی یا ADHD (Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder) یک اختلال روانشناختی است که بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می‌شود، اما ممکن است در بزرگسالان نیز ظاهر شود. این اختلال با مشکلات در کنترل توجه، بیش‌فعالی و بی‌قراری مشخص می‌شود، که می‌تواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و شخصیتی فرد تاثیر بگذارد.

در افراد مبتلا به اختلال بیش‌فعالی، نشانه‌ها و علائم متنوعی وجود دارد. این شامل دشواری در حفظ توجه و تمرکز، عدم توانایی در انجام وظایف روزمره به‌طور سازمان‌یافته، بیش‌فعالی بی‌مورد و بی‌قراری، بلندگو بودن و چترزنی در جلسات و فعالیت‌های گروهی، پریدن از یک فعالیت به فعالیت دیگر بدون پایان دادن به آن‌ها، فراموشی مکرر و سازگاری نامناسب در روابط اجتماعی است.

علل اختلال بیش‌فعالی متنوع هستند و ممکن است به عوامل ژنتیکی، محیطی و عوامل متعدد دیگر بازگردد. افرادی که به فعالیت بیش از حد و بی‌قراری مبتلا هستند، ممکن است دچار نقص در عملکرد مغزی و نواحی مرتبط با توجه و کنترل عملکرد اجرایی شوند.

درمان اختلال بیش‌فعالی به‌طور معمول شامل ترکیبی از مداخلات دارویی و روان‌شناختی است. داروهای معمولا استفاده شده برای درمان ADHD شامل استیمولانت‌ها و داروهای غیراستیمولانت می‌شوند. در کنار این داروها، مشاوره و روان‌درمانی می‌تواند به فرد کمک کند تا راه‌هایی برای مدیریت و کنترل علائم بیش‌فعالی پیدا کند.